تجربه اجرای برنامه درسی میان رشته ای در ایران: بررسی موردی دوره کارشناسی ارشد آموزش ریاضی

حوزه های میان رشته ای در سال های اخیر مورد توجه سیاست گذاران و برنامه ریزان درسی آموزش عالی در ایران قرار گرفته و دوره های مختلفی تحت عنوان رشته های میان رشته ای طراحی شده است؛ که دانشجویان مشغول تحصیل در آنها هستند. ارزیابی از چگونگی اجرای برنامه درسی این دوره ها می تواند نشانگر وضعیت، مشکلات، موانع، نقاط قوت و ضعف باشد و پشتوانه ای برای تجربه های آتی برنامه ریزی درسیِ میان رشته ای در آموزش عالی محسوب شود. یکی از دوره های میان رشته ای طراحی شده در سال های اخیر، کارشناسی ارشد آموزش ریاضی است که تلفیقی از علوم پایه و علوم تربیتی محسوب می شود و در حال توسعه در آموزش عالی می باشد. بنابراین پژوهش حاضر، به بررسی برنامه درسی دوره کارشناسی ارشد رشته آموزش ریاضی می پردازد. این پژوهش به روش کیفی انجام شده است. جامعه پژوهش را تمامی فارغ التحصیلان دوره کارشناسی ارشد آموزش ریاضی و نمونه پژوهش را دانش آموختگان دانشگاه های شهید بهشتی، شهید باهنر کرمان، دانشگاه تربیت دبیر شهید رجایی، دانشگاه آزاد واحد علوم و تحقیقات تهران و دانشگاه آزاد واحد کرمان تشکیل می دهند که تا مهر ماه 1387 فارغ التحصیل شده بودند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه (بازپاسخ و بسته پاسخ)، مشاهده، یادداشت برداری و مصاحبه بود که به شیوه کدگذاری و از طریق مقوله بندی داده ها تحلیل شده اند. یافته های پژوهش، نمایی از چالش های دوره کارشناسی ارشد آموزش ریاضی به دست می دهد که می تواند چشم اندازی برای سیاست گذاران و برنامه ریزان درسی آموزش عالی در راستای توسعه و بهبود میان رشته ای ها، به خصوص میان رشته ای های حاصل از تلفیق علوم پایه و علوم تربیتی، محسوب شود.